تفاوت ممانعت از حق کیفری و حقوقی

تفاوت ممانعت از حق کیفری و حقوقی
تفاوت میان ممانعت از حق در زمینههای کیفری و حقوقی: ممانعت از حق میتواند به عنوان یک شکایت کیفری یا حقوقی مطرح شود. در صورتی که فردی مانع از تصرف مالک بر اموالش شود، مالک این حق را دارد که با استناد به قوانین آیین دادرسی مدنی، دادخواستی تنظیم کرده و حقوق خود را به اثبات برساند. علاوه بر این، او میتواند خسارتهای ناشی از عدم دسترسی به ملک را نیز در این دادخواست مطالبه کند.
از سوی دیگر، مالک میتواند در دادگاه کیفری اقدام کرده و متهم را از طریق دعوای کیفری تحت پیگرد قرار دهد. در ادامه، به بررسی تفاوتهای موجود میان ممانعت از حق در دو حوزه کیفری و حقوقی خواهیم پرداخت.
دعوای ممانعت از حق، یکی از انواع دعاوی تصرف است که در آن فردی از دیگری میخواهد تا از ایجاد مانع در استفاده از حق ارتفاق یا انتفاع او در ملک دیگر خودداری کند. این ممانعت میتواند به شکل فعالیت یا عدم انجام عمل باشد. در صورتی که ممانعت به شکل فعلی باشد، خواهان موظف است ثابت کند که شخص مقابل با انجام یک عمل خاص، مانع از بهرهبرداری او از حقش شده است. در چنین مواقعی، مشاوره با یک وکیل حقوقی توصیه میشود.
اگر ممانعت به شکل ترک فعل باشد، خواهان باید نشان دهد که شخص مقابل با عدم انجام کاری که بر عهدهاش بوده، مانع از استفاده او از حقش شده است. دعوای ممانعت از حق میتواند جنبه کیفری یا حقوقی داشته باشد و انتخاب نوع آن بر عهده خواهان است. او باید با در نظر گرفتن شرایط و عوامل مختلف، از جمله نوع حقی که تحت ممانعت قرار گرفته، هدف خود از طرح دعوی و وضعیت مرتکب، تصمیم بگیرد که آیا شکایت را به صورت کیفری یا حقوقی ارائه کند. در این زمینه نیز امکان استفاده از خدمات وکیل کیفری یا وکیل ملکی آنلاین در تهران وجود دارد.
تعریف حقوقی دعوای ممانعت از حق
دعوای ممانعت از حق، نوعی دعوای تصرف محسوب میشود که در آن فردی از دیگری میخواهد مانع از بهرهبرداری او از حق ارتفاق یا انتفاع در ملکی دیگر نشود. ممانعت از حق به معنای جلوگیری از استفاده از حقوق قانونی است. در این نوع دعوا، خواهان باید اثبات کند که:
1. دارای حق ارتفاق یا انتفاع در ملکی دیگر است.
2. مانع استفاده از این حق توسط شخص دیگری شده است.
حق ارتفاق به حقوقی اشاره دارد که فرد نسبت به ملکی غیر از ملک خود دارد. به عنوان مثال، حق عبور از ملک همسایه، حق انتقال آب از ملک دیگر و حق نصب ناودان بر دیوار ملکی دیگر از جمله این حقوق هستند.
حق انتفاع به حقی اطلاق میشود که مالک یک ملک به موجب آن اجازه استفاده از منافع ملک خود را به شخص دیگری میدهد. برای نمونه، حق استفاده از ملکی به مدت عمر، حق استفاده به مدت یک سال یا حق سکونت در یک ملک از جمله این حقوق محسوب میشوند. به منظور تسلط بیشتر بر حقوق خود، توصیه میشود از خدمات یک وکیل متخصص در امور ملکی بهرهمند شوید.
دعوای ممانعت از حق کیفری
ممانعت از حق در حوزه کیفری طبق ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی به این صورت تعریف شده است:
«هر فردی که مانع از استفاده دیگری از حقوقی شود که بر اساس قانون یا احکام شرعی برای او تعیین شده، علاوه بر اینکه موظف به جبران خسارت است، ممکن است به حبس از یک ماه تا یک سال محکوم گردد.»
از این رو، در پروندههای مربوط به ممانعت از حق در زمینه کیفری، خواهان باید اثبات کند که:
1. حقی دارد که بر اساس قانون یا حکم شرعی برای او مشخص گردیده است.
2. فرد دیگری مانع از بهرهبرداری او از این حق شده است.
جرم ممانعت از حق در زمره جرایم قابل گذشت قرار دارد. به همین دلیل، در صورت گذشت شاکی و با همکاری یک وکیل کیفری در تهران، امکان توقف روند پیگرد کیفری وجود دارد.
دعوای ممانعت از حق حقوقی
از منظر حقوقی، ممانعت از حق در ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی به این صورت تبیین شده است:
«دعوی رفع ممانعت از حق، درخواستی است که فردی برای آزادسازی حق ارتفاق یا انتفاع خود در ملک شخص دیگری مطرح میکند.»
بنابراین، در پرونده ممانعت از حق، خواهان باید اثبات کند که:
۱. حق ارتفاق یا انتفاع در ملک شخص دیگر را دارد.
۲. مانع استفاده از این حق توسط فرد دیگری شده است.
ممانعت از حق میتواند به شکل فعل یا ترک فعل ظاهر شود. اگر ممانعت به صورت فعل باشد، خواهان باید نشان دهد که شخص دیگری با انجام عمل خاصی، مانع بهرهبرداری از حق او گردیده است. در مورد ترک فعل، خواهان باید اثبات کند که فرد دیگر با عدم انجام وظیفهای که بر عهده داشته، مانع از استفاده او از حقش شده است.
ممانعت از حق
ممانعت از حق، نوعی دعوای تصرف به شمار میآید که در آن یک نفر از دیگری درخواست میکند مانع از بهرهبرداری او از حقوق و منافع مربوط به مالکیت دیگری شود. این ممانعت میتواند به شکل عملی یا عدم انجام عمل ظاهر شود. اگر ممانعت به صورت عملی باشد، خواهان باید ثابت کند که طرف مقابل با اقدام خاصی، مانع استفاده او از حقش شده است. در مواجهه با این نوع دعوا، توصیه میشود از خدمات یک مشاوره حقوقی بهرهمند شوید. 09127008369
تعریف حقوقی ممانعت از حق
پیش از بررسی تفاوتهای میان ممانعت از حق کیفری و حقوقی، ضروری است که مفهوم ممانعت از حق را به طور کلی درک کنیم. در تعریف حقوقی، این مفهوم به نوعی دعوای تصرف اشاره دارد که در آن یک شخص از دیگری میخواهد که از بهرهبرداری از حقوق خود در ملک او جلوگیری کند. در این دعوا، فرد مدعی باید ثابت کند که دارای حقی از قبیل حق ارتفاق یا حق انتفاع در ملک مورد نظر است و شخص دیگر مانع استفاده او از این حق شده است.
حق ارتفاق به حقوقی اطلاق میشود که یک فرد نسبت به ملک دیگری دارد، نظیر حق عبور، حق عبور آب یا حق نصب ناودانی بر دیوار ملک دیگران. از سوی دیگر، حق انتفاع به حقی اشاره دارد که مالک یک ملک به شخص دیگری اعطا میکند تا از منافع آن ملک استفاده کند، مانند حق سکونت یا استفاده از ملک به مدت مشخص.
برای کسب اطلاعات دقیقتر درباره حقوق خود، توصیه میشود با تکمیل فرم درخواست مشاوره، از خدمات یک وکیل ملکی بهرهمند شوید. 09127008369

فرم درخواست
ممانعت از حق حقوقی
ممانعت از حق از دیدگاه حقوقی در ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی توضیح داده شده است. طبق این ماده، دعوای رفع ممانعت از حق به درخواست فردی اشاره دارد که قصد دارد مانع موجود بر سر راه استفاده از حق ارتفاق یا انتفاع خود در ملکی متعلق به شخص دیگر را برطرف کند.
در این نوع دعوا، خواهان ملزم است دو نکته را اثبات کند. نخست، باید نشان دهد که حق ارتفاق یا انتفاع در ملک دیگری را داراست. دوم، باید اثبات کند که به دلیل اقدام یا عدم اقدام شخص دیگری، از بهرهبرداری از این حق محروم شده است.
ممانعت از حق میتواند به شکل فعلی یا ترک فعلی بروز کند. در حالت فعلی، خواهان باید ثابت کند که فرد دیگری با انجام یک عمل، مانع استفاده او از حقش شده است. در صورت ترک فعل، خواهان باید نشان دهد که شخص دیگر با عدم انجام کاری که بر عهدهاش بوده، مانع از بهرهبرداری او از حقش شده است.
ممانعت از حق کیفری
در ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی، مفهوم ممانعت از حق به لحاظ کیفری تشریح شده است. به عبارتی، هر شخصی که از حقی که بر اساس قوانین یا احکام شرعی برای او تعیین شده، جلوگیری نماید، علاوه بر اینکه موظف به جبران خسارت است، ممکن است به حبس از یک ماه تا یک سال نیز محکوم شود.
برای اینکه ممانعت از حق در زمینه کیفری ثابت شود، لازم است نشان داده شود که فرد دارای حقی است که طبق قانون یا حکم شرعی به او تعلق دارد و شخص دیگری مانع از بهرهبرداری او از این حق شده است. این جرم به عنوان یکی از جرایم قابل گذشت محسوب میشود و در صورت گذشت شاکی و با همکاری یک وکیل کیفری، پیگرد قانونی متوقف خواهد شد. تفاوتهای میان ممانعت از حق در حوزه کیفری و حقوقی در ادامه توضیح داده خواهد شد.
تفاوت ممانعت از حق کیفری و حقوقی
تفاوت اساسی میان دعوای ممانعت از حق در حوزه کیفری و حقوقی در این است که در نوع کیفری، شاکی باید مالک حقیقی حق مورد نظر باشد. در حالی که در دعوای ممانعت از حق حقوقی، وجود مالکیت الزامی نیست.
تفاوت دیگری که وجود دارد این است که در دعوای کیفری، فرد متهم ممکن است به حبس محکوم گردد. در مقابل، در دعوای حقوقی، دادگاه ممکن است دستوری برای رفع ممانعت از حق یا بازگرداندن وضعیت به حالت قبلی صادر کند.
به طور کلی، ممانعت از حق میتواند به دو شیوه حقوقی و کیفری صورت پذیرد. در ممانعت حق حقوقی، شخص تنها از دادگاه تقاضا میکند تا ممانعت را برطرف کند، اما در ممانعت حق کیفری، علاوه بر درخواست برای رفع ممانعت، فرد خواستار مجازات شخص مانعکننده نیز میباشد.
دیدگاهتان را بنویسید