اعتبار کپی یا رونوشت سند رسمی چقدر است؟
اعتبار کپی یا رونوشت سند رسمی چقدر است؟
اعتبار کپی سند رسمی زمانی با اصل آن یکی است که توسط افرادی که مطابق آیین دادرسی مدنی صلاحیت این کار را دارند از جمله :اداره ثبت اسناد و دفتر اسناد رسمی ، مامورین قانونی و افرادی را که طبق قانون آیین دادرسی مدنی به آنها صلاحیت داده شده است تایید و برابر با اصل شده باشد.
همه ما میدانیم که سندی که به صورت رسمی و مطابق با قانون تنظیم شده است از ارزش قانونی بالایی در دادگاه برخوردار است و به راحتی میتوان در مواقع ضرور به آن استناد نمود و کسی نمیتواند نسبت به آن ادعای جعل کند، اما سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا رونوشت سند رسمی هم مانند خود سند دارای اعتبار است یا خیر؟
هر نوشته ای که در مقام دعوا یا دفاع بتوان به آن استناد نمود سند نامیده میشود. که مطابق قانون، سند به دو نوع رسمی و سند عادی تقسیم میشود که هر کدام از این دو نوع سند علاوه بر تعریف متفاوت مزایا و معایب جداگانه ای دارند که در زیر به صورت مفصل در مورد هر دو صحبت خواهیم کرد.
به عبارت دیگر، اعتبار کپی یا رونوشت سند رسمی چقدر است؟
برای اینکه بتوانیم در این مقاله به طور دقیق به این پرسش پاسخ دهیم ابتدا بایستی بدانیم کپی سند رسمی اعتبار دارد یا خیر و چه شرایطی برای اعتبار یافتن کپی سند رسمی بای وجود داشته باشد که در زیر به بررسی این دو سوال خواهیم پرداخت.
بیشتر بخوانید :وکیل ملکی
اعتبار کپی سند رسمی
طبق ماده ۷۴ قانون ثبت، سندی که مطابقت آن با ثبت دفتر تصدیق شده باشد به منزله اصل سند خواهد بود؛ مگر در صورت اثبات عدم مطابقت سند با ثبت دفتر.
مطابقت کپی اصل سند رسمی در صورتی که با اصل آن تایید شود، همانند اصل سند از اعتبار قانونی برخوردار است ،که در عرف به آن کپی برابر بااصل گفته میشود.و بخاطر این اعتبار قانونی که به کپی سند داده شده است با در دست داشتن آن دیگر نیازی به ارائه اصل سند نمیباشد.
با استناد به ماده 1287 ق. م : اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک و یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد سایر مامورین رسمی، در حدود صلاحیت آنها، بر طبق مقررات قانونی، تنظیم شده باشند، رسمی است.مطابق استنادی که از همین ماده میشود اینگونه میتوان گفت که تنها اسناد تنظیم شده با شرایط این ماده رسمی میباشند و دیگر اسناد رسمی نمیباشند.
باتوجه به توضیحات گفته شده اعتبار کپی سند را اگر برابر با اصل شده باشد میتوان به اندازه اصل سند دانست به گونه ای که حتی اگر اصل سند نیز گم شود باز میتوان با کپی آن در مراجع قانونی استناد کرد و ادعای جعل نیز نسبت به کپی تاییده قانونی مورد قبول نمیباشد.
شرایط اعتبار کپی سند رسمی
شده باش کپی سند رسمی اگر برابر با اصل شده باشد از اعتبار سند اصلی برخودار است به شرط آنکه مطابقت آن باثبت دفتر گواهی شده باشد .
بنابراین چنانچه رونوشت یا کپی اصل سند رسمی توسط دادگاه، یا مقام قانونی برای پیوست کردن به دادخواست برابر با اصل شده باشد، اعتبار اصل سند را نخواهد داشت و در صورتی که نسبت به آن ادعای جعل شود بایستی اصل آن را برای ارائه به دادگاه در دست باشد.
طبق ماده 57 ق. آ. د. م، کپی برابر اصل سند در صورتی معتبر است که :دفتر دادگاهی که دادخواست، به آنجا داده می شود یا دفتر یکی از دادگاه های دیگر یا یکی از ادارات ثبت اسناد یا دفتر اسناد رسمی و در جایی که هیچ یک از آنها نباشد، بخش دار محل یا یکی از ادارات دولتی، مطابقت آن را با اصل گواهی کرده باشد، در صورتی که رونوشت یا تصویر سند، در خارج از کشور تهیه شده، باید مطابقت آن با اصل، در در دفتر یکی از سفارت خانه ها و یا کنسول گری های ایران گواهی شده باشد.
طبق ماده 74 قانون ثبت، کپی برابر با اصل سند رسمی، تا زمانی اعتبار دارد که عدم تطابق آن با سند رسمی، اظهار نشده باشد.در پاسخ به این سوال که آیا کپی برابر اصل معتبر است ؟ باید گفت پس از برابر با اصل کردن اسناد در دفترخانه و پرداخت هزینه کپی برابر اصل ، به استناد ماده 57 قانون آیین دادرسی مدنی ، رو نوشت یا تصویر (کپی) اصل سند، معتبر است .
چه کسانی صلاحیت گواهی سند رسمی را دارند؟
- دفتر دادگاهی که دادخواست در آنجا رسیدگی میشود ود یا دفتر دیگر دادگاه ها
- ادارات ثبت اسناد
- دفاتر اسناد رسمی
بخش دار محل و یا ادارات دولتی(این مورد در صورتی است که هیچکدام از موارد بالا در دسترس نباشند و موارد خاص خود را دارد)
بعضی مواقع پیش می آید که تصویر سند و یا رونوشت آن در خارج از کشور تهیه شده باشد که در این صورت ، تایید مطابقت رونوشت سند با اصل آن ،بایستی توسط دفتر یکی از سفارت خانه ها و یا کنسول گری های ایران گواهی گردد.
طبق قانون در دعواهای حقوقی از مهمترین ادله ای که میتوان به آن استناد کرد سند است که مطابق آن شخص میتواند در دادگاه از خود دفاع کند و یا برای ثابت کردن ادعای خود به سند استناد کند .از آنجا که اعتبار سند در قانون از اهمیت ویژه ای برخوردار است سه مفهوم متفاوت برای آن به کار رفته است که در ادامه به توضیح هر کدام از مفاهیم سند خواهیم پرداخت :
اعتبار سند به مفهوم اعم
در این رابطه ماده 1288 ق. م بیان داشته است که : مفاد سند در صورتی معتبر است که مخالف قوانین نباشد . طبق این ماده از قانون اعتبار سند به معنای ارزش سند می باشد و با استناد به همین ماده ، اولین موضوعی که در دادگاه برای تایید سند مورد توجه قرار میگیرد این است که با قوانین مخالف نباشد و این اولین موضوع در رسیدگی به سندی است در دادگاه ب عنوان دلیل ارائه شده است .
اعتبار سند به مفهوم مقاومت آن در برابر انکار و تردید
از دیگر مفاهیم اعتبار سند ، مقاوت آن در برابر انکار یا تردید می باشد . طبق ماده 70 ق.ث : سندی که مطابق قوانین به ثبت رسیده ، رسمی است و تمام محتویات و امضاهای مندرج در آن معتبر خواهد بود ؛ مگر اینکه مجعولیت آن سند ثابت شود . اعتبار سند در اینجا به معنای اصالت آن می باشد و در قانون نیز آمده است که اصل بر اصالت سند رسمی است و اگر شخصی بخواهد نسبت به اصالت آن تعرض نماید.
اعتبار سند به مفهوم قابلیت استناد یا تحمیل مفاد سند
در ماده 1290 ق. م چنین آمده است که : اسناد رسمی درباره طرفین و وراث یا قائم مقام قانونی آنها معتبر است و اعتبار آنها نسبت به اشخاص ثالث در صورتی است که قانون تصریح کرده باشد. طبق همین ماده میتوان گفت که ، در اینجا اعتبار سند به معنای تحمیل مفاد آن نسبت به اشخاص می باشد . به تعریفی دیگر میتوان چنین گفت که ، تمام مندرجات سند رسمی و سند عادی علیه صاحب سند و امضا کنندگان آن و همچنین قائم مقام قانونی آنها اعتبار دارد،بنابراین میتوان گفت که مندرجات سند را نمی توان به شخص سوم تحمیل کرد.
دیدگاهتان را بنویسید